Pigmalion czy sybaryta – znaczy Władysław Czachórski
„Jak się człowiek zamaluje – pisał – kpi sobie z całego świata. Za nic nie oddałbym malarstwa za inną jaką karierę.”
Ludowe wizerunki Chrystusa Salvatora Mundi i „współcześni partacze”
Chrystus Salvator Mundi to inaczej Zbawiciel Świata. Wizerunek ten pojawił się w sztuce pod koniec XV wieku w epoce renesansu.
O dwóch obrazach Władysława Podkowińskiego z początków jego drogi malarskiej
„W obrazie „Wróżba” oranżowo-karminowa poświata, wypełniająca wnętrze zamkowej komnaty zaciera kontury i rysy twarzy skupionych na magicznym akcie postaci w zapożyczonych z piętnastego wieku strojach.”
Monument bez patosu – Felicjan Szczęsny Kowarski
Inteligencja plastyczna, umiejętność scalania obrazu, matematyka w oku i mózgu, całe to połączenie wystarczało aż nadto do stworzenia dzieł, którym dodatkowo sprzyjał znakomity warsztat malarski, rezultat studiów petersburskich u Dmitrija Kardowskiego.
Arcydzieła polskich mistrzów pędzla: „Kuropatwy” Józefa Chełmońskiego
„Oj, nie wiedziałem ja z jakiemi to wyjazd z kraju powiązany jest kolejami; tu całe moje życie wyrywa się ku wschodowi słońca (ku Polsce). Kuropatwy swojem odezwaniem się o zmroku raz za miastem obudziły we mnie całą moc tych pragnień, kiedy wrócić będzie można do kraju?”
Jak na szkle malowane. Malarstwo podhalańskie.
Najciekawszą cechą malowania na tylnej stronie szkła jest odwrotna kolejność malowania: od szczegółu do ogółu. Zaczyna się od konturów i szczegółów, następnie maluje się większe płaszczyzny, a na końcu tło.