Tatry w sztuce polskiej [część III]
Wielka Wojna oszczędziła Zakopane, które stało się zapleczem dla Legionów Polskich i azylem dla uciekinierów – w tym wielu artystów.
Wielka Wojna oszczędziła Zakopane, które stało się zapleczem dla Legionów Polskich i azylem dla uciekinierów – w tym wielu artystów.
Mistrz Tadeusz Pruszkowski, zwany przez jednych Pruszem, przez drugich Grubasem, miał w sobie to coś, co się nazywa podejściem.
„Laszenko darzy nas słońcem i mgłami Egiptu, czaruje swoją pogodną melancholią, przekonywa po mistrzowsku do tej bajecznej krainy słońca.”
Od tego czasu Ferdynand Ruszczyc żyć będzie jeszcze lat dwadzieścia osiem i już nigdy nie rozstawi sztalug z czystym płótnem do zapełnienia.
Prace odnalezione w dworku Kazimierza Mitery na krakowskim Podgórzu pozwoliły na doprecyzowanie wczesnej twórczości Zygmunta Waliszewskiego.
Spośród obrazów, które pozostawił, największą wartość stanowią te, których geneza wywodzi się z podróży – w Karpaty, na Krym, Huculszczyznę, jak i w Tatry.