Arcydzieła polskich mistrzów: „Spotkanie” Władysława Podkowińskiego
Jest to dzieło znakomite – pejzaż ukazany w porze zmierzchu jak i jednocześnie zbiorowy portret przedstawiony w plenerze. I wystarczy aby się zachwycić.
Pigmalion czy sybaryta – znaczy Władysław Czachórski
„Jak się człowiek zamaluje – pisał – kpi sobie z całego świata. Za nic nie oddałbym malarstwa za inną jaką karierę.”
Ludowe wizerunki Chrystusa Salvatora Mundi i „współcześni partacze”
Chrystus Salvator Mundi to inaczej Zbawiciel Świata. Wizerunek ten pojawił się w sztuce pod koniec XV wieku w epoce renesansu.
O dwóch obrazach Władysława Podkowińskiego z początków jego drogi malarskiej
„W obrazie „Wróżba” oranżowo-karminowa poświata, wypełniająca wnętrze zamkowej komnaty zaciera kontury i rysy twarzy skupionych na magicznym akcie postaci w zapożyczonych z piętnastego wieku strojach.”
Monument bez patosu – Felicjan Szczęsny Kowarski
Inteligencja plastyczna, umiejętność scalania obrazu, matematyka w oku i mózgu, całe to połączenie wystarczało aż nadto do stworzenia dzieł, którym dodatkowo sprzyjał znakomity warsztat malarski, rezultat studiów petersburskich u Dmitrija Kardowskiego.
Arcydzieła polskich mistrzów pędzla: „Kuropatwy” Józefa Chełmońskiego
„Oj, nie wiedziałem ja z jakiemi to wyjazd z kraju powiązany jest kolejami; tu całe moje życie wyrywa się ku wschodowi słońca (ku Polsce). Kuropatwy swojem odezwaniem się o zmroku raz za miastem obudziły we mnie całą moc tych pragnień, kiedy wrócić będzie można do kraju?”