Tajną bronią Pomarańczowej alternatywy był śmiech, parodia, nieprzewidywalność, oryginalność i niezwykły urok happeningów. Major udowodnił przygnębionemu społeczeństwu, że „sytuacja jest zła, ale nie jest poważna”.
Dla twórczości Meli Muter od początku istotne znaczenie miała tematyka związana ze światem ludzi doświadczonych trudami życia. Takie też modele dobierała do swoich ulubionych kompozycji – przedstawień matki i dziecka.
Jan Cybis, główny teoretyk grupy artystów tworzących w latach 20. we Francji, nazywany był żartobliwie przez kolegów Janem Kapistą.
Malowane z talentem, świetne warsztatowo, ale nie efekciarskie, raczej solidne płótna Kamockiego rychło poczną wypierać ze ścian salonów niewielkie pejzażowe precjoza pędzla jego mistrza.
„Wojciech życzliwie obserwował postępy bratanka, a Karol wiele skorzystał z nauk stryja, nigdy jednak nie przekonał się do malarstwa olejnego, nad wszystkie techniki przekładając akwarele i ołówek.”
Inteligencja plastyczna, umiejętność scalania obrazu, matematyka w oku i mózgu, całe to połączenie wystarczało aż nadto do stworzenia dzieł, którym dodatkowo sprzyjał znakomity warsztat malarski, rezultat studiów petersburskich u Dmitrija Kardowskiego.