Krakowskim szlakiem Stanisława Wyspiańskiego – Urząd Miasta

Co Stanisław Wyspiański miał wspólnego z urzędnikami miejskimi? Był jednym z nich, na dodatek przedstawił pomysł, na podstawie którego powstały dwa urzędy funkcjonujące do dzisiaj.

Urząd Miasta Krakowa przy Placu Wszystkich Świętych 3-4 i kariera Wyspiańskiego jako radnego.

Trzeba przyznać, że Stanisław Wyspiański był radnym Miasta Krakowa bardzo krótko, bo aktywnie tylko trochę ponad miesiąc. Jednak nawet w tak krótkim okresie urzędnicy odczuli jego wielki ogień, pomysłowość i chęć zmian.

Dokładnie w połowie czerwca 1905 roku, czyli piętnastego dnia miesiąca Stanisław Wyspiański ślubował jako świeżo wybrany radny. Już kolejnego dnia złożył w Magistracie swoje zgłoszenia, w jakich ciałach doradczych chciałby pracować. Pomimo choroby nie oszczędzał się i wybrał trzy: sekcję szkolną, komisję archiwalną i komitet Muzeum Narodowego. W przeciągu kolejnych tygodni został także powołany do Komitetu Muzeum Techniczno-Przemysłowego i do komisji mającej czuwać nad pracami renowacyjnymi w teatrze miejskim.

Na początku lipca, tylko dziesięć dni po zatwierdzeniu kto pracuje w jakiej komisji Wyspiański złożył wniosek o utworzenie kolejnej. Postulował, aby powstała Komisja artystyczno-konserwatorska. Według jego pomysłu komisja miała nadzorować całe budownictwo miejskie, zatwierdzać plany odnośnie do stylowego wyglądu powstających gmachów, inwentaryzować zabytki architektury oraz czuwać nad ich stanem i odnową. Komisja miała także decydować o pojawiających się w mieście pomnikach i ich lokalizacji.

Niedługo po przedstawieniu tego pomysłu Rada Miasta miała przerwę wakacyjną, a Wyspiański nie wrócił do pracy ze względu na pogorszenie się jego stanu zdrowia. Jednak jego postulat o powołaniu Komisji artystyczno-konserwatorskiej doczekał się realizacji. Stworzono organ doradczy Magistratu o nazwie Rada Artystyczna.

Zadania wymyślone przez artystę pełniącego urząd radnego są w Krakowie wypełniane do dzisiaj. Urzędy konserwatora i plastyka miejskiego wyrosły na ideach przedstawionych przez Stanisława Wyspiańskiego w lipcu 1905. Od tego czasu Kraków nie stał się mniej historyczny i jego wygląd nie przestał wymagać opieki.