Krakowskim szlakiem Jacka Malczewskiego – ul. Księcia Józefa 29. Dom własny

Obraz Jacka Malczewskiego bez sybiraka czy nimfy? Zdarzały się takie. Zdarzały się także takie w ogóle bez ludzi czy innych stworów. Pejzaże malowane z domu nad Wisłą.

ul. Księcia Józefa 29 – Dom Jacka Malczewskiego

Jest takie miejsce w Krakowie, gdzie Jacek Malczewski tworzył też obrazy bez nimf czy innych stworów. Gdzie ciężki temat Sybiraków był czasami odstawiany na rzecz pejzaży i rodzinnych portretów. Dom na Zwierzyńcu, gdzie zamieszkał z młodą żoną. Artysta ożenił się w 1888 roku, mając trzydzieści trzy lata. Jego żona, Maria z Gralewskich miała wówczas dwadzieścia jeden lat. Dom zapewniła im matka żony. Zamieszkali w domu z ogrodem, na Krakowskim Zwierzyńcu.

Brat cioteczny Jacka, Karol Potkański, tak opisywał to miejsce w liście: “Mieszkanie mają bardzo przyjemne, zaciszne jakieś i wesołe – zwykle jak u młodych; przedpokój dość obszerny, jadalny z widokiem na ogród, dalej salonik i sypialny; urządzeni są dobrze, może trochę za sztywno, jeżeli w ogóle zarzut jaki robić wolno. W salonie meble czarne, manczesterem czerwonym wybijane, ładne zwierciadło, kwiatów dosyć i kilka dużych fotografii na ścianie; w sypialni łóżko piętrzące się od pościeli – literalnie muszą tonąć w puchu. Jest im więc i ciepło i miękko – w zimę wygodnie […] Nowe życie zaczęli oboje – czas pokaże, jak im będzie, a powinno być dobrze.”

Zachowany do dzisiaj budynek przeszedł szereg zmian. Dziś już nie ma werandy od ulicy, czy balkonu od południa. Jednak mury na pewno pamiętają te kilka lat rodzinnego szczęścia artysty. Niemal dokładnie rok po ślubie, w październiku 1888 roku, na świat przyszła Julia, pierworodna i ukochana córka artysty. Cztery lata później, 24 października 1892 roku urodził się Rafał, drugie i ostatnie dziecko Malczewskich.

Pamiątką po czasie spędzonym przez artystę w tym miejscu są też obrazy – portret żony z córką, portret córeczki czy pejzaże z Wisłą. Długie i szczęśliwe życie z żoną nie było mu pisane. Życiowe wybory Jacka Malczewskiego nie zatrzymały go na długo w tej sielankowej scenerii. Jednak ten temat zostawmy na inne spotkanie.