Bolesław Szańkowski (1873-1953)
„Ada – córka artysty”
olej na desce, 80,5 x 64,5 cm
Kunstauktionen Schlosser GmbH & Co. KG, Bamberg – Niemcy, 28 marca 2025, cena wywoławcza: 1.500 EUR
Klasyka twórczości Bolesława Szańkowskiego – polskiego malarza, wybitnego portrecisty tworzącego w pierwszej połowie XX wieku w Monachium. Autor wielokrotnie malował wyidealizowane, słodkie portrety swoich córek, czego dobrym przykładem jest powyższa praca. Niemiecki dom aukcyjny wycenił dzieło na bardzo atrakcyjnym poziomie, zatem spodziewamy się wzrostu ceny o co najmniej kilka postąpień w trakcie aukcji. Polecamy!
Władysław Marcinkowski (1858-1947)
„Zosia”
brąz patynowany na podstawie z kamienia, wysokość (bez podstawy): 46,5 cm
Hôtel de Ventes Horta, Bruksela – Belgia, 21 kwietnia 2025, estymacja: 3.000 – 4.000 EUR
Jedna z najbardziej znanych rzeźb kameralnych autorstwa związanego z Poznaniem rzeźbiarza – Władysława Marcinkowskiego. Niezwykle klasyczny temat (Zosia z Pana Tadeusza) ukazany w realistycznej, kunsztownej manierze rzeźbiarskiej sprawiają, że powinien być to atrakcyjny obiekt dla wszystkich kolekcjonerów XIX-wiecznej, polskiej rzeźby. Polecamy!
Wojciech Kossak (1856-1942)
„Polski huzar w bitwie pod Racławicami”
olej na tekturze, 46 x 36 cm
Neumeister, Monachium – Niemcy, 19 marca 2025, cena wywoławcza: 2.500 EUR, cena sprzedaży: 8.450 EUR (wraz z opłatami aukcyjnymi)
Gratulujemy nabywcy powyższej pracy – olejnej kompozycji ukazującej jedną z istotniejszych postaci z monumentalnej „Panoramy Racławickiej”, czyli polskiego huzara wiozącego meldunek dla sztabu Tadeusza Kościuszki pod Racławicami. Praca oczywiście nie jest autorskim szkicem do finalnej „Panoramy” (bo za takowy należy uważać jedynie cykl 4 obrazów namalowanych wspólnie przez Jana Stykę i Wojciecha Kossaka w 1893 roku, które nazywane są dzisiaj „Małą Panoramą Racławicką”) – jest to najpewniej autorskie powtórzenie wykonane przez Wojciecha Kossaka w pierwszej dekadzie XX wieku. Ze względu na wzniosły temat oraz jakość malarską powyższa praca z pewnością może stanowić istotny element każdej kolekcji poświęconej malarstwu Familii Kossaków.
Cena z jaką zakończyła się aukcja jest w naszej ocenie nadal bardzo atrakcyjna!
Alfred Wierusz Kowalski (1849-1915)
„Polowanie na wilki”
tusz na papierze, 40,5 x 50 cm
Artingstall Auctioneers 1874, San Gabriel – Stany Zjednoczone, 30 marca 2025, cena wywoławcza: 500 USD
Rysunek tuszem na starej kartce, nie mający absolutnie nic wspólnego z twórczością wybitnego monachijczyka Alfreda Wierusza-Kowalskiego. Tego typu prace pojawiają się w ostatnim czasie regularnie na amerykańskim rynku aukcyjnym – „rotacyjnie” jako prace Wierusza-Kowalskiego, Józefa Brandta oraz Juliusza Kossaka. Odradzamy!
Przedstawione opinie prezentują subiektywne zdanie autorów – przygotowane są zgodnie z ich najlepszą wiedzą i możliwością oceny wykonane jedynie na podstawie zdjęć. Prosimy pamiętać, że finalna, prawna odpowiedzialność za autentyczność i zgodność dzieł ze stanem faktycznym jest odpowiedzialnością sprzedawcy.
Jeśli byliby Państwo zainteresowani spersonalizowanymi rekomendacjami lub wstępną oceną autentyczności obrazów lub dzieł sztuki – możemy przygotować taką opinię w ramach płatnej, dedykowanej usługi. Zapraszamy do kontaktu!
Szanowni Państwo
Będę jednak bronił mojego (bez podpisu) autorskiego komentarza zamieszczonego na (PAC)
https://polishartcorner.com/category/kossak-wojciech/
odnośnie pierwowzoru tej pracy wcześniejszego do jednej z scen do „Panoramy Racławickiej”. Szkic ten lub może jednak oryginał pracy olejnej ? datowany jest bowiem na 1893 r. pt. Polski „Huzar” i jego reprodukcja zamieszczona została w monografii aut. Kazimierza Olszańskiego “Wojciech Kossak” wydanej w 1990 r., ilustracja- pozycja nr 45. Natomiast w wydaniu z 1982 r. dostępnym on line, jest to pozycja nr. 41 str. 105.
https://pcbj.pl/0559-2/
Najlepiej otworzyć w wersji pdf.
Ponadto w żadnym wypadku obraz ten nie mógł powstać jak Państwo wskazujecie „autorskie powtórzenie wykonane przez Wojciecha Kossaka w pierwszej dekadzie XX wieku” bo jego kopia w formie barwnego drzeworytu sztorcowego, autorstwa Richarda Bong (1853 Berlin – 1935) została przecież opublikowany już w 1895 r. w Moderne Kunst: illustrierte Zeitschrift— 1895- dostępnym on line.
https://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/mod_kunst1895/0427/image,info,
https://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/mod_kunst1895/0001/
Serdecznie pozdrawiam
Dziękujemy za merytoryczny komentarz i przepraszamy, że odnosimy się do niego z tak sporym opóźnieniem.
Faktycznie w monografii autorstwa Kazimierza Olszańskiego znajduje się najpewniej reprodukcja tej samej pracy, która została sprzedana na wzmiankowanej aukcji (choć jakoś reprodukcji pozostawia bardzo wiele do życzenia to umiejscowienia szczegółów kompozycji pozwala założyć ze sporą dozą pewności, że jest to ta sama praca). Czy aby jednak na pewno datowanie pracy użyte przez Kazimierza Olszańskiego jest poprawne? Nie wskazywałaby na to sygnatura – dość mocno odmienna od sygnatur artysty na innych szkicach do Panoramy oraz na pracach artysty z tego okresu. Patrząc z innej strony – argument o znacznym podobieństwie do drzeworytu wydanego w 1895 zdaje się być trafny (choć wiemy również o tym, że Wojciech Kossak najbardziej udane motywy lubił replikować przez cały okres swej twórczości). Reasumując – jest wielce prawdopodobne, że praca z opisywanej aukcji jest pracą z 1893 roku, która mogła być pierwowzorem do drzeworytu sztorcowego z 1895 roku. Przypuszczamy również, że praca prędzej czy później trafi na polski rynek ze znacznie odmienną ceną 😉
serdecznie pozdrawiamy z Krakowa
Sztuki Piękne